ភេរវកម្ម១១កញ្ញា៖ ដំណើររឿងនៃការវាយប្រហារ ភេរវកម្មដែលនឹងធ្វើឲ្យពិភពលោកត្រូវផ្លាស់ប្តូរ
នៅព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃទី១១
ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០១ ម៉ោង ៦ និង៤៥នាទី នៅព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិក្រុងបូស្តុន
ភេរវជន ១០នាក់ ចែកចេញជាពីរក្រុម កំពុងរៀបចំឡើងយន្តហោះ ក្នុងជើងហោះហើរពីរដាច់ពីគ្នា
គឺជើងហោះហើរលេខ១១ របស់ក្រុមហ៊ុន Amercian Airlines ពីបូស្តុនទៅ Los Angeles និងមួយទៀត គឺជើងហោះហើរលេខ ១៧៥ នៃក្រុមហ៊ុន United Airlines ឆ្ពោះទៅកាន់ទីក្រុង Los Angeles ដូចគ្នា។
នៅក្នុងអំឡុងពេលប្រហាក់ប្រហែលគ្នានោះ
ភេរវជន២ក្រុមផ្សេងទៀត កំពុងរៀបចំឡើងយន្តហោះ នៅឯព្រលានយន្តហោះពីរផ្សេងទៀត
គឺជើងហោះហើរលេខ ៩៣ របស់ក្រុមហ៊ុន United Airlines ពី Newark
(New Jersey) ទៅកាន់ San Francisco និង
ជើងហោះហើរលេខ ៧៧ របស់ក្រុមហ៊ុន American Airlines ពីព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិ
Dulles ក្បែររដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីងតោន ឆ្ពោះទៅកាន់ទីក្រុង Los
Angeles។
 |
| អគារភ្លោះ World Trade Center នៅទីក្រុងញូវយ៉ក នៅពេលដែលត្រូវភេរវជនបើកយន្តហោះបុក នៅព្រឹកថ្ងៃទី១១ កញ្ញា ២០០១ |
ម៉ោង ៨ និង១៩នាទី
២០នាទីក្រោយពីជើងហោះហើរលេខ១១ ហោះចេញពីព្រលានយន្តហោះក្រុងបូស្តុន
ក្រសួងស៊ើបអង្កេត FBI ទទួលទូរស័ព្ទពីនារីអ្នកបម្រើការលើយន្តហោះម្នាក់
ដែលបានប្រាប់ថា យន្តហោះត្រូវបានក្រុមភេរវជនចាប់ពង្រត់។ នៅលើយន្តហោះ
គឺមហាម៉េដ អាតា មេក្រុមភេរវជន ដែលជាអ្នកបញ្ជាយន្តហោះ ក្រោយពីបានវាយប្រហារទៅលើអ្នកបើកយន្តហោះទាំងពីររូប។
មហាម៉េដ អាតា បានប្រាប់អ្នកដំណើរលើយន្តហោះទាំងអស់ឲ្យរក្សាភាពស្ងាត់ស្ងៀម
ដោយសន្យាថា នឹងបើកយន្តហោះត្រឡប់ទៅកាន់ព្រលានយន្តហោះវិញ។
ម៉ោង ៨ និង៤០នាទី កងឯកភាពការពារដែនអាកាសអាមេរិកបានចេញបញ្ជាឲ្យយន្តហោះចម្បាំង
ពីរគ្រឿង ហោះទៅស្ទាក់យន្តហោះដែលត្រូវភេរវជនចាប់ពង្រត់ ក៏ប៉ុន្តែ យន្តហោះចម្បាំងទាំងពីរគ្រឿងនៅមិនទាន់បានហោះចេញពីមូលដ្ឋានទ័ពអាកាស
ផង នៅម៉ោង ៨ និង៤៦នាទី យន្តហោះនៃជើងហោះហើរលេខ១១ ដែលជាប្រភេទយន្តហោះធុន
៧៦៧ ដឹកអ្នកដំណើរចំនួន ៩២នាក់ ត្រូវបានមហាម៉េដ អាតា បើកទៅបុក
អគារទីមួយនៃអគារភ្លោះ World Trade Center។
ប្រមាណជា
១៥នាទីក្រោយមកទៀត នៅម៉ោង ៩ និង៣នាទី នៅក្នុងពេលដែលក្រសែភ្នែកមនុស្សម្នាជាច្រើន
ព្រមទាំងកាមេរ៉ាជាច្រើនគ្រឿងកំពុងតែសំឡឹងមើល និងផ្តិតយករូបភាពអគារទីមួយនៃ
World Trade Center ស្រាប់តែយន្តហោះមួយគ្រឿងទៀត
គឺយន្តហោះធុនប៊ូអ៊ីង ៧៦៧ នៃជើងហោះហើរលេខ១៧៥ ដឹកអ្នកដំណើរចំនួន ៦៥នាក់
ពីបូស្តុន ទៅ Los Angeles ត្រូវបានភេរវជនក្រុមទីពីរហោះទៅបុកអគារទីពីរ។
គិតត្រឹមពេលនោះ
គេលែងមានមន្ទិលសង្ស័យអ្វីទៀតហើយថា អ្វីដែលកំពុងកើតឡើងមិនមែនជាគ្រោះថ្នាក់យន្តហោះនោះទេ
ប៉ុន្តែ ជាការវាយប្រហារភេរវកម្មទៅលើសហរដ្ឋអាមេរិក។
នៅព្រឹកថ្ងៃទី១១កញ្ញា
ពេលដែលភេរវជនបើកយន្តហោះបុកអគារ World Trade Center នៅឯទីក្រុងញូវយ៉ក
លោកចច ដាបិលយូ ប៊ូស កំពុងបំពេញទស្សនកិច្ចនៅសាលារៀនមួយកន្លែង
នៅក្នុងរដ្ឋហ្វ្លរីដា។ ម៉ោង ៩ និង៥នាទី
លោកប៊ូសកំពុងអង្គុយស្តាប់កូនសិស្សសូត្រមេរៀន នៅចំពោះមុខកាមេរ៉ា
និងអ្នកសារព័ត៌មានជាច្រើននាក់ ស្រាប់តែលោកអេនឌ្រូ ខាដ (Andrew Card) នាយកខុទ្ទកាល័យនៃសេតវិមានបានចូលទៅខ្សិបដាក់ត្រចៀកប្រាប់ដោយខ្លី
ថា “មានយន្តហោះមួយគ្រឿងទៀតបើកបុកអគារទីពីរ អាមេរិកកំពុងទទួលរងការវាយប្រហារ”។ ខ្សិបរួចហើយ លោកអេនឌ្រូ ខាដ ក៏ដើរចេញទៅវិញភ្លាម ចំណែកឯលោកប៊ូស បន្តស្ថិតនៅក្នុងថ្នាក់រៀនជាមួយកូនសិស្សតាមកម្មវិធីធម្មតា
ដើម្បីចៀសវាងមិនបង្ហាញភាពច្រួលច្របល់ នៅចំពោះមុខម៉ាស៊ីនថត។
ប្រមាណជាជិតកន្លះម៉ោងក្រោយមក
ទើបលោកប៊ូសថ្លែងទៅកាន់អ្នកសារព័ត៌មាន ដោយបានបញ្ជាក់ថា
អ្វីដែលបានកើតឡើងនៅញូវយ៉ក គឺជាការវាយប្រហារភេរវកម្មទៅលើសហរដ្ឋអាមេរិក។
បន្ទាប់មកលោកប៊ូសបានឡើងជិះយន្តហោះប្រធានាធិបតី (Air Force One) ចាកចេញពីហ្វ្លរីដា។
នៅក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ
យន្តហោះដឹកអ្នកដំណើរពីរគ្រឿងផ្សេងទៀត សុទ្ធតែត្រូវធ្លាក់ក្នុងដៃក្រុមភេរវជន។
ជើងហោះហើរលេខ ៧៧ ដែលជាប្រភេទយន្តហោះធុនប៊ូអ៊ីង ៧៥៧ ដឹកអ្នកដំណើរចំនួន
៦៤នាក់ ក្នុងទិសដៅ ពីរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីងតោន ទៅកាន់ Los Angeles ត្រូវបានក្រុមភេរវជនហោះទៅបុកមន្ទីរប៉ង់តាហ្គោន នៅម៉ោង ៩
និង៣៧នាទី។ ចំណែកឯជើងហោះហើរលេខ ៩៣ ក្នុងទិសដៅពី New Jersey ទៅកាន់ San Francisco ត្រូវបានក្រុមភេរវជនបញ្ជាឲ្យហោះសំដៅទៅកាន់រដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីងតោន។
គោលដៅ គឺវិមានកាពីតូល។
នៅវ៉ាស៊ីងតោន
ក្រោយពីមានការវាយប្រហារទៅលើមន្ទីរប៉ង់តាហ្គោន បុគ្គលិកដែលកំពុងធ្វើការនៅឯសេតវិមាន
និងវិមានកាពីតូល ព្រមទាំងទីតាំងសំខាន់ៗមួយចំនួនផ្សេងទៀត
ត្រូវបានគេជន្លៀសចេញ។ ចំណែកឯមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាលសំខាន់ៗ ក្នុងនោះ
រួមមានទាំងអនុប្រធានាធិបតី ឌិក ឈេនី
ផងត្រូវបានជន្លៀសទៅកាន់ការិយាល័យក្រោមដី នៃសេតវិមាន គឺទីតាំងដែលគេសាងសង់ឡើងជាពិសេស
សម្រាប់ករណីមានការវាយប្រហារនុយក្លេអ៊ែរ។
ពីការិយាល័យក្រោមដីនៃសេតវិមាន
លោក ឌិក ឈេនី បានទូរស័ព្ទទៅកាន់លោកប្រធានាធិបតីប៊ូស ហើយបានសម្រេចគ្នាថា លោកប៊ូសត្រូវបន្តស្ថិតនៅលើយន្តហោះ
Air Force One ដោយមានយន្តហោះចម្បាំងហោះអមការពារ
រហូតទាល់តែដឹងច្បាស់ថា រដ្ឋវ៉ាស៊ីងតោនមានសុវត្ថិភាពគ្រប់គ្រាន់ ចាំវិលត្រឡប់មកសេតវិមានវិញ។
ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ
ក្រសួងអាកាសចរណ៍ស៊ីវិលអាមេរិកបានសម្រេចបិទដែនអាកាសអាមេរិក ទាំងស្រុង
ដោយយន្តហោះដែលនៅលើដីត្រូវហាមមិនឲ្យហោះចេញ ចំណែកឯយន្តហោះរាប់ពាន់គ្រឿង
ដែលកំពុងហោះលើអាកាស ត្រូវទទួលបញ្ជាឲ្យចុះចតជាបន្ទាន់ នៅឯព្រលានយន្តហោះដែលជិតបំផុត។
នៅលើយន្តហោះនៃជើងហោះហើរលេខ៩៣
អ្នកដំណើរមួយចំនួនបានទូរស័ព្ទទៅកាន់សាច់ញាតិ ដើម្បីប្រាប់អំពីការចាប់ពង្រត់យន្តហោះដោយក្រុមភេរវជន។
នៅក្នុងការសន្ទនាតាមទូរស័ព្ទជាមួយនឹងសាច់ញាតិដែលនៅលើដីនោះហើយ ដែលពួកគេបានដឹងអំពីហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើងនៅញូវយ៉ក។
ពួកគេក៏បានសន្និដ្ឋានថា ពួកភេរវជនមិនមែនចាប់ពង្រត់យន្តហោះ ដើម្បីយកធ្វើជាថ្នូរទៅនឹងការទាមទារអ្វីមួយនោះទេ។
គោលដៅមានតែមួយគត់ គឺហោះទៅបុកចំណុចស៊ីបណាមួយ ដូចអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅ World
Trade Center ។ ពួកគេក៏បានសម្រេចគ្នាថានឹងសុខចិត្តប្តូរជីវិតវាយដណ្តើមយក
យន្តហោះពីដៃភេរវជនមកវិញ។
ម៉ោង ៩ និង៥៧នាទី
អ្នកដំណើរនៃជើងហោះហើរលេខ៩៣ បានចាប់ផ្តើមធ្វើការវាយលុកទៅលើក្រុមភេរវជន
ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលពួកគេកំពុងតែព្យាយាមវាយទម្លាយទ្វារបន្ទប់បើកបរ ភេរវជនដែលដឹងខ្លួនថាមិនអាចធ្វើការវាយប្រហារលើគោលដៅដូចការគ្រោងទុក
ក៏បានបើកយន្តហោះបុកដី សម្លាប់មនុស្សទាំងអស់ដែលនៅលើយន្តហោះ។ ជើងហោះហើរលេខ៩៣
ដែលជាយន្តហោះធុនប៊ូអ៊ីង ៧៥៧ ដឹកអ្នកដំណើរចំនួន ៤៤នាក់
បានធ្លាក់នៅឯទីវាលមួយកន្លែង នៅក្នុងរដ្ឋ Pennsylvania។
នៅក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ
នៅឯទីក្រុងញូវយ៉ក អគារទីមួយនៃ World Trade Center បានរលំរាបដល់ដី
នៅម៉ោង១០ព្រឹក ចំណែកឯអគារទីពីរត្រូវរលំប្រមាណជាកន្លះម៉ោងក្រោយមកទៀត។
គិតជាសរុប ការវាយប្រហារភេរវកម្មទាំងបួនកន្លែង គឺនៅអគារទាំងពីរនៃ
World Trade Center នៅមន្ទីរប៉ង់តាហ្គោន និងនៅ Pennsylvania
បានបណ្តាលឲ្យមនុស្សស្លាប់សរុបជិត ៣ពាន់នាក់។ គឺជាការវាយប្រហារភេរវកម្មដ៏ធំមិនធ្លាប់មាននៅក្នុង
ប្រវត្តិសាស្រ្ត ហើយវាជាចំណុចចាប់ផ្តើមនៃសករាជថ្មីមួយនៃទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ
ដែលគេតែងតែហៅថា ពិភពលោកក្រោយ១១កញ្ញា។ ជាចំណុចចាប់ផ្តើម ដែលនាំទៅរកសង្រ្គាមដ៏ធំចំនួន២នៃសតវត្សរ៍ទី២១
គឺសង្រ្គាមនៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន និងសង្រ្គាមនៅអ៊ីរ៉ាក់ ហើយវាក៏ជាចំណុចចាប់ផ្តើមមួយដែរ
នៃអ្វីដែលកំពុងតែកើតមានឡើងនៅក្នុងតំបន់មជ្ឈិមបូព៌ាបច្ចុប្បន្ន ជាមួយនឹងការលេចមុខឡើងនៃក្រុមជីហាតរដ្ឋអ៊ីស្លាម៕
