សង្រ្គាមកូរ៉េ (១៩៥០-១៩៥៣)៖ ដំណើរដើមហេតុ
សង្រ្គាមកូរ៉េបានចាប់ផ្តើមផ្ទុះឡើងដំបូងជាសង្រ្គាមស៊ីវិល
រវាងកូរ៉េខាងជើង និងកូរ៉េខាងត្បូង ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយមកត្រូវរាលដាលទៅជាជម្លោះប្រដាប់អាវុធអន្តរជាតិ
ក្រោយពីសហរដ្ឋអាមេរិក និងអ.ស.ប ចូលជួយកូរ៉េខាងត្បូង ហើយសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិនចូលជួយកូរ៉េខាងជើង។
សង្រ្គាមកូរ៉េបានធ្វើឲ្យពិភពលោកត្រូវប្រឈមមុខនឹងសង្រ្គាមលោក ជាលើកទី៣
ហើយបាននាំសង្រ្គាមត្រជាក់ចេញពីអឺរ៉ុប ឆ្លងចូលមកដល់តំបន់អាស៊ី។
កូរ៉េ
គឺជាប្រជាជាតិមួយដែលមានអត្តសញ្ញាណជាតិ វប្បធម៌ និងភាសាផ្ទាល់ខ្លួន
ព្រមទាំងមានអរិយធម៌ដ៏ចំណាស់រាប់ពាន់ឆ្នាំ ក៏ប៉ុន្តែ
កូរ៉េគឺជាប្រទេសដ៏អភ័ព្វមួយ ដែលមានទីតាំងភូមិសាស្រ្តស្ថិតនៅចំកណ្តាលប្រទេសមហាអំណាចធំៗ៣
គឺចិន រុស្ស៊ី និងជប៉ុន ដែលសុទ្ធតែមានមហិច្ឆតាចង់លេបត្របាក់យកទឹកដីកូរ៉េ។
និយាយឲ្យចំ កូរ៉េ គឺជាកូនចៀម នៅចំកណ្តាលហ្វូងចចក។
 |
| ការពុះចែកកូរ៉េជាពីរបានធ្វើឲ្យប្រជាជនកូរ៉េជាច្រើនត្រូវព្រាត់ប្រាសសាច់ញាតិលែងអាចជួបមុខគ្នា |
ចាប់តាំងពីសតវត្សរ៍ទី១មុនគ.ស
កូរ៉េតែងតែត្រូវបាននគរចិនយកទៅត្រួតត្រាជានគរចំណុះជាញឹកញាប់ មុននឹងត្រូវធ្លាក់ក្នុងដៃចក្រភពម៉ុងហ្គោល
នៅក្នុងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី១៣គ.ស។ ក្រោយមកទៀត កូរ៉េត្រូវប្រឈមមុខនឹងមហាអំណាចថ្មីមួយទៀត
ដែលទើបនឹងលេចមុខឡើងនៅអាស៊ី គឺអាណាចក្រជប៉ុន។ នៅឯទិសខាងជើងឯណោះវិញ
មហាអំណាចមួយទៀត គឺរុស្ស៊ី ក៏មានមហិច្ឆតាចង់ត្រួតត្រាឧបទ្វីបកូរ៉េនេះដែរ
ហើយការប្រជែងគ្នា រវាងរុស្ស៊ី និងជប៉ុន ក៏ត្រូវផ្ទុះទៅជាសង្រ្គាម
នៅឆ្នាំ១៩០៤។ ជប៉ុនដែលជាអ្នកឈ្នះសង្រ្គាមក៏បានគ្រប់គ្រងកូរ៉េដោយផ្តាច់មុខតែ
ម្នាក់ឯង ព្រមទាំងបានដាក់កូរ៉េទាំងមូលឲ្យស្ថិតនៅក្រោមអាណានិគមជប៉ុនជា
ផ្លូវការ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩១០ រហូតដល់ចប់សង្រ្គាមលោកលើកទី២ នៅឆ្នាំ១៩៤៥។
នៅក្នុងអំឡុងសង្រ្គាមលោកលើកទី២
ជោគវាសនារបស់កូរ៉េត្រូវបានសហរដ្ឋអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្ត ដែលជាគូសត្រូវនឹងជប៉ុនលើកយកមកជជែកពិភាក្សាគ្នា
ហើយនៅក្នុងជំនួប នៅទីក្រុងគែរ ប្រទេសអេហ្ស៊ីប នៅឆ្នាំ១៩៤៣ អាមេរិក អង់គ្លេស
និងសាធារណរដ្ឋចិន(ដឹកនាំដោយចាង កាយចៀក) បានឯកភាពគ្នាថា នៅក្រោយពេលដែលគេយកឈ្នះលើជប៉ុនបានហើយ
គេនឹងដកហូតដែនដីអាណានិគមទាំងអស់ពីជប៉ុនមកវិញ ដោយក្នុងនោះ ក៏រួមមានទាំងដែនដីចិន
និងឧបទ្វីបកូរ៉េផងដែរ។
នៅឆ្នាំ១៩៤៥ នៅក្នុងពេលដែលសង្រ្គាមលោកលើកទី២កាន់តែជិតឈានចូលដល់ទីបញ្ចប់
សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលពេលនោះកំពុងតែព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យសហភាពសូវៀតចូលជួយច្បាំង
ទល់នឹងជប៉ុននៅអាស៊ី បានព្រមព្រៀងឲ្យពុះចែកប្រទេសកូរ៉េជាពីរផ្នែក នៅត្រង់ខ្សែស្របទី៣៨
ដោយមួយផ្នែកខាងជើងស្ថិតក្រោមការត្រួតត្រា របស់សូវៀត និងមួយផ្នែកខាងត្បូង
ស្ថិតក្រោមការត្រួតត្រារបស់
អាមេរិក។
តាមគម្រោងរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក
ការពុះចែកប្រទេសកូរ៉េជាពីរផ្នែកនេះ គ្រាន់តែជាការខណ្ឌចែកជាលក្ខណៈរដ្ឋបាល
ហើយធ្វើឡើងជាបណ្តោះអាសន្នតែប៉ុណ្ណោះ។ នៅក្រោយពេលដែលគេយកជ័យជម្នះលើជប៉ុនបានហើយ
គេនឹងរៀបចំឲ្យកូរ៉េបង្រួបបង្រួមគ្នាទៅជាប្រទេសតែមួយឡើងវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ
ក្តីសង្ឃឹមនៃការបង្រួបបង្រួមគ្នានេះត្រូវរលាយសាបសូន្យ នៅពេលដែលសហរដ្ឋអាមេរិក
និងសហភាពសូវៀតបានប្រែក្លាយទៅជាគូសត្រូវនឹងគ្នាទៅវិញ នៅក្នុងសង្រ្គាមត្រជាក់។
នៅឆ្នាំ១៩៤៧ នៅក្រោយពេលដែលកិច្ចចរចាលើដំណោះស្រាយបង្រួមបង្រួមប្រទេសកូរ៉េត្រូវ
ជាប់គាំងគ្មានដំណោះស្រាយ សហរដ្ឋអាមេរិកក៏បានបញ្ជូនសំណុំរឿងនេះទៅឲ្យអ.ស.បជាអ្នក
ដោះស្រាយ។ តាមរយៈសេចក្តីសម្រេចអនុម័ត នៅថ្ងៃទី១៤ វិច្ឆិកា ១៩៤៧ អ.ស.បបានកំណត់ឲ្យរៀបចំបោះឆ្នោតជាតិនៅទូទាំងប្រទេសកូរ៉េ
(ទាំងខាងជើង និងខាងត្បូង) ដើម្បីបង្កើតរដ្ឋាភិបាលបង្រួបបង្រួមកូរ៉េទាំងពីរ។
រីឯកងទ័ពបរទេសទាំងអស់ដែលកំពុងឈរជើងនៅលើទឹកដីកូរ៉េត្រូវតែ ដកចេញទាំងអស់។
ក៏ប៉ុន្តែ ដំណោះស្រាយនេះត្រូវបានសហភាពសូវៀតច្រានចោល។
នៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៤៨
ការបោះឆ្នោតជាតិក្រោមការត្រួតពិនិត្យរបស់អ.ស.បក៏ត្រូវបានគេរៀបចំ ធ្វើឡើង
ក៏ប៉ុន្តែ ដោយមានការជំទាស់ពីសហភាពសូវៀត ការបោះឆ្នោតនេះបានប្រព្រឹត្តទៅតែនៅក្នុងទឹកដីកូរ៉េខាងត្បូងតែ
ប៉ុណ្ណោះ។ នៅខែសីហា (ក្រោយការបោះឆ្នោត) រដ្ឋាភិបាលថ្មីមួយត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅកូរ៉េខាងត្បូង
ដែលគេដាក់ឈ្មោះជាផ្លូវការថា “សាធារណរដ្ឋកូរ៉េ” ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកស៊ីងម៉ាន់
រី (Syngman Rhee) ដែលជាប្រធានាធិបតី។ មួយខែក្រោយមក
កូរ៉េខាងជើងក៏បានប្រកាសបង្កើតរដ្ឋាភិបាលថ្មីមួយដែរ ដោយដាក់ឈ្មោះថា “សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតប្រជាធិបតេយ្យកូរ៉េ” ដោយមាន គីម
អ៊ីលស៊ុង ជាប្រមុខ។ ការពុះចែកប្រទេសកូរ៉េ ដែលពីដំបូងធ្វើឡើងក្នុងលក្ខណៈជាការបែងចែករដ្ឋបាល
និងជាបណ្តោះអាសន្ន ក៏បានប្រែក្លាយជាការបែងចែកជាប្រទេសពីរនិងជាអចិន្រ្តៃយ៍។
ក៏ប៉ុន្តែ មានតែរដ្ឋាភិបាលកូរ៉េខាងត្បូងមួយតែប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានអ.ស.ប
ទទួលស្គាល់ នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៤៨ ថាជារដ្ឋាភិបាលស្របច្បាប់តែមួយគត់ ដែលតំណាងប្រទេសកូរ៉េទាំងមូល។
ចំណែកឯរដ្ឋាភិបាលកូរ៉េខាងជើងវិញត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយសហភាពសូវៀត និងបណ្តាប្រទេសក្នុងប្លុកកុម្មុយនិស្ត។
 |
| គីម អ៊ីលស៊ុងប្រមុខដឹកនាំកូរ៉េខាងជើង(ឆ្វេង) និង ស៊ីងម៉ាន់ រី ប្រមុខដឹកនាំកូរ៉េខាងត្បូង (ស្ដាំ) នៅក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមកូរ៉េ |
នៅឆ្នាំ១៩៤៩ សហភាពសូវៀត និងសហរដ្ឋអាមេរិកបានព្រមព្រៀងគ្នាដកកងទ័ពរៀងៗខ្លួនចេញពីកូរ៉េ
ដោយបន្សល់ទុកនូវប្រទេសពីរ ដែលមានកំណើតចេញពីសាច់ឈាមនៃជាតិសាសន៍តែមួយ តែសំឡឹងមើលគ្នាក្នុងភាពជាសត្រូវ។
គីម អ៊ីលស៊ុង និងស៊ីងម៉ាន់ រី សុទ្ធតែជាអ្នកជាតិនិយមដូចគ្នា
ហើយមានគោលដៅដូចគ្នា គឺចង់ឲ្យកូរ៉េរួបរួមគ្នាជាប្រទេសតែមួយឡើងវិញ
ក៏ប៉ុន្តែ ម្នាក់ៗសុទ្ធតែចង់ឲ្យប្រទេសកូរ៉េដែលរួបរួមគ្នានេះ ស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន
គឺគីម អ៊ីលស៊ុង ចង់បង្រួបបង្រួមកូរ៉េក្រោមរបបដឹកនាំកុម្មុយនិស្ត
ចំណែកឯស៊ីងម៉ាន់ រី
ចង់បង្កើតជារបបដឹកនាំប្រជាធិបតេយ្យសេរីបែបលោកខាងលិច។
ការសំឡឹងមើលគ្នាក្នុងភាពជាសត្រូវបានធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនង
រវាងកូរ៉េទាំងពីរត្រូវស្ថិតក្នុងសភាពតានតឹងជាប់ជាប្រចាំ ហើយចាប់តាំងពីសូវៀត
និងអាមេរិកដកកងទ័ពចេញពីកូរ៉េ ការប៉ះទង្គិចគ្នាដោយអាវុធ
តែងតែកើតមានឡើងជារឿយៗ នៅតាមបណ្តោយព្រំដែន។
នៅកូរ៉េខាងជើង គីម អ៊ីលស៊ុង ដែលមានកម្លាំងទ័ពខ្លាំងជាងក៏បានសម្រេចថានឹងធ្វើការ បង្រួបបង្រួមកូរ៉េដោយប្រើកម្លាំងទ័ព។ នៅព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃទី២៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៥០ កងទ័ពកូរ៉េខាងជើងបានបើកការវាយប្រហារឆ្លងកាត់ព្រំដែនចូលឈ្លានពាន លើកូរ៉េខាងត្បូង។ សង្រ្គាមកូរ៉េក៏ចាប់ផ្តើមផ្ទុះឡើង៕
