វិបត្តិមីស៊ីលគុយបាឆ្នាំ១៩៦២៖ ដំណើរដើមហេតុ
វិបត្តិមីស៊ីលគុយបានៅឆ្នាំ១៩៦២
គឺជាចំណុចក្តៅបំផុតនៃសង្រ្គាមត្រជាក់ ដោយគូបដិបក្ខធំៗទាំងពីរ គឺសហរដ្ឋអាមេរិក
និងសហភាពសូវៀត បានប្រឈមមុខដាក់គ្នាយ៉ាងខ្លាំង
រហូតហៀបនឹងត្រូវ ផ្ទុះសង្រ្គាមនុយក្លេអ៊ែរ។
អ្វីៗបានចាប់ផ្តើមឫសគល់ពីដំបូងកាលពីជាង៣ឆ្នាំមុន។
នៅថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៥៩ ក្រុមឧទ្ទាមកុម្មុយនិស្ត ដឹកនាំដោយហ្វីដែល
កាស្រ្តូ បានឡើងកាន់អំណាចនៅគុយបា ដោយបានផ្តួលរំលំមេដឹកនាំផ្តាច់ការ គឺឧត្តមសេនីយ៍
Fulgencio Batista ដែលគាំទ្រដោយសហរដ្ឋអាមេរិក។
ការដួលរលំនៃរបបផ្តាច់ការ
Batista ត្រូវបានទទួលស្វាគមន៍ពីសំណាក់ប្រជាជនគុយបាជាទូទៅ
ក៏ប៉ុន្តែ សម្រាប់អាមេរិក ដែលបានខិតខំប្រើគ្រប់មធ្យោបាយ ដើម្បីប្រឆាំងនឹងការរីកសាយភាយនៃលទ្ធិកុម្មុយនិស្តនៅទូទាំងពិភពលោក
ស្រាប់តែមកត្រូវបាត់បង់គុយបា ដែលជាប្រទេសស្ថិតនៅនឹងមាត់របងរបស់អាមេរិក
ទៅក្នុងដៃកុម្មុយនិស្ត គឺជារឿងដែលមិនអាចទទួលយកបាន។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាក្រសួងការបរទេសអាមេរិក
រួមជាមួយនឹងទីភ្នាក់ងារចារកិច្ច CIA បានព្យាយាមស្វែងរកគ្រប់មធ្យោបាយទាំងអស់
ដើម្បីបណ្តេញហ្វីដែល កាស្រ្តូ ចេញពីអំណាច។ CIA ក៏បានចាប់ផ្តើមប្រមែរប្រមូលក្រុមប្រឆាំងគុយបា
ដែលកំពុងនិរទេសខ្លួនក្នុងទឹកដីអាមេរិក ឲ្យមកបង្កើតជារដ្ឋាភិបាលនិរទេសមួយ
ព្រមទាំងបានធ្វើការហ្វឹកហ្វឺន និងបំពាក់គ្រឿងសព្វាវុធដល់ពួកគេដើម្បីត្រៀមវាយផ្តួលរំលំរបបដឹកនាំ
ហ្វីដែលកាស្រ្តូ។
មេដឹកនាំកុម្មុយនិស្តគុយបា ហ្វីដែល កាស្រ្តូ (ឆ្វេង) និងមេដឹកនាំសហភាពសូវៀត នីគីតា គ្រូសឆេវ ឆ្នាំ១៩៦១ |
នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៦១
សហរដ្ឋអាមេរិកក៏បានកាត់ផ្តាច់ទំនាក់ទំនងការទូតជាមួយគុយបា ហើយត្រៀមចាប់ផ្តើមបើកប្រតិបត្តិការចូលឈ្លានពានគុយបា។
ប្រតិបត្តិការដែលត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថា “ការឈ្លានពាននៅ Bay of Pigs”។ ផែនការឈ្លានពានទៅលើគុយបាត្រូវបានរៀបចំធ្វើដោយសម្ងាត់បំផុត
ក៏ប៉ុន្តែ ដោយសារតែអ្នកនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលនិរទេសគុយបានមិនចេះលាក់ការណ៍ សម្ងាត់
ផែនការឈ្លានពានរបស់CIAក៏ត្រូវបានលេចធ្លាយទៅដល់ភ្នាក់ងារចារកិច្ចគុយបានិងKGBរបស់សូវៀត។
នៅយប់ថ្ងៃទី១៤
ឈានចូលថ្ងៃទី១៥ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៦១ យន្តហោះចម្បាំងអាមេរិកចំនួន ៨គ្រឿង ដែលត្រូវបានគេលាបពណ៌និងដោតទង់ជាតិរបស់រដ្ឋាភិបាលនិរទេសគុយបា
បានបើកការវាយប្រហារទៅលើមូលដ្ឋានទ័ពអាកាស របស់គុយបា ដើម្បីជាការបើកផ្លូវសម្រាប់ការវាយលុកតាមជើង គោក។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រតិបត្តិការជំហានទីមួយនេះត្រូវទទួលបរាជ័យ
ដោយសារតែគុយបាបានដឹងជាមុន ហើយបានជម្លៀសយន្តហោះចម្បាំងទាំងអស់ចេញពីទីតាំងដែលជាចំណុចស៊ីប
របស់អាមេរិក។
នៅយប់ថ្ងៃទី១៦
ឈានចូលថ្ងៃទី១៧ មេសា ប្រតិបត្តិការដំណាក់កាលទីពីរក៏បានចាប់ផ្តើម ដោយកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលនិរទេសគុយបា
ដែលមានគ្នាប្រមាណជា ១ពាន់៥រយនាក់ បានបើកការវាយប្រហារចូលឈ្លានពានគុយបា ដោយវាយលុកចូលតាមឆកសមុទ្រ
ដែលមានឈ្មោះថា “Bay of Pigs”។
ប្រតិបត្តិការដំណាក់កាលទីពីរនេះក៏ត្រូវទទួលបរាជ័យដែរ ដោយកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលនិរទេសត្រូវបានទាហានរបស់ហ្វីដែល
កាស្រ្តូ វាយឡោមព័ទ្ធជាប់នៅនឹងមាត់ឆ្នេរ ហើយត្រូវបង្ខំចិត្តទម្លាក់អាវុធចុះចាញ់។
គិតមកត្រឹមពេលនោះ
ប្រតិបត្តិការឈ្លានពាននៅ Bay of Pigs ថ្វីដ្បិតតែអាមេរិកខិតខំលាក់បាំងក្លែងបន្លំថាជាជម្លោះផ្ទៃក្នុង
គុយបា តែគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែដឹងថា នេះគឺជាការឈ្លានពានដែលរៀបចំធ្វើឡើងដោយភ្នាក់ងារចារកិច្ចអាមេរិក។
ហើយបរាជ័យនៃប្រតិបត្តិការនេះ គឺជាភាពអាម៉ាស់ដ៏ធំមួយ សម្រាប់អាមេរិក
ដែលនៅពេលនោះស្ថិតក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកប្រធានាធិបតី John Fitzerald
Kennedy។
បរាជ័យនេះក៏បានបង្កនូវផលប៉ះពាល់យ៉ាងច្រើនដែរ
ដល់នយោបាយអាមេរិក ក្នុងការប្រឆាំងនឹងចលនាកុម្មុយនិស្ត
នៅក្នុងតំបន់អាមេរិកឡាទីន។ សកម្មភាពឈ្លានពានរបស់អាមេរិក នៅ Bay of
Pigs បានធ្វើឲ្យហ្វីដែល កាស្រ្តូ
ទទួលបាននូវការគាំទ្រកាន់តែខ្លាំង ហើយចលនាបដិវត្តន៍កុម្មុយនិស្តប្រឆាំងនឹងចក្រពត្តិអាមេរិកក៏
មានប្រជាប្រិយភាពកាន់តែខ្លាំងឡើងដែរ ទាំងនៅក្នុងប្រទេសគុយបា និងនៅតាមបណ្តាប្រទេសមួយចំនួនផ្សេងទៀត
នៅអាមេរិកឡាទីន។
លើសពីនេះទៅទៀត
សកម្មភាពឈ្លានពានរបស់អាមេរិកបានរុញហ្វីដែល កាស្រ្តូ ឲ្យខិតទៅកៀកនឹងសហភាពសូវៀតកាន់តែខ្លាំងឡើងថែមទៀត
ដោយសារតែមេដឹកនាំកុម្មុយនិស្តគុយបាចង់ស្វះស្វែងរកការការពារពី សំណាក់សូវៀត
ដើម្បីទប់ទល់នឹងការឈ្លានពានណាមួយថ្មីទៀតរបស់អាមេរិក។ ដោយសារតែក្តីបារម្ភជាប្រចាំ
ខ្លាចទទួលរងនូវការឈ្លានពានសាជាថ្មីពីអាមេរិកនេះហើយ ទើបនៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៦២
(មួយឆ្នាំក្រោយការឈ្លានពានរបស់អាមេរិកនៅ Bay of Pigs) ហ្វីដែល
កាស្រ្តូ បានព្រមព្រៀងជាមួយលោក នីគីតា គ្រូឆេវ ឲ្យសហភាពសូវៀតដំឡើងមីស៊ីលបំពាក់ក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអ៊ែរ
នៅលើទឹកដីគុយបា។
សម្រាប់មេដឹកនាំសហភាពសូវៀត
ការដំឡើងមីស៊ីលនុយក្លេអ៊ែរនៅគុយបា គឺជាការឆ្លើយតបទៅនឹងយុទ្ធសាស្រ្តនុយក្លេអ៊ែររបស់អាមេរិក
ដែលកំពុងមានប្រៀបលើសូវៀត តាមរយៈការដាក់ពង្រាយមីស៊ីលនុយក្លេអ៊ែរនៅតាមបណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់
អឺរ៉ុបខាងលិច។ គិតត្រឹមឆ្នាំ១៩៦១ មីស៊ីលជាង ១០០ដើម ត្រូវបានអាមេរិកដំឡើងនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលី
និងតួកគី ដោយមីស៊ីលនីមួយៗសុទ្ធតែអាចបំពាក់ក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអ៊ែរ បាញ់ទៅដល់ក្រុងម៉ូស្គូ។
សូវៀតវិញ មានមីស៊ីលតែ ២០ដើមប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចបំពាក់ក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអ៊ែរ បាញ់ទៅលើទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិកបាន
គឺជាមីស៊ីលអន្តរទ្វីប ដែលត្រូវបាញ់ចេញពីទឹកដីសូវៀត ហើយដែលមិនសូវជាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបាញ់ឲ្យចំទិសដៅ
ដោយសារតែនៅពេលនោះ បច្ចេកវិទ្យាមីស៊ីលអន្តរទ្វីបរបស់សូវៀតមិនទាន់ជឿនលឿនគួរឲ្យ
ទុកចិត្តបាន ១០០% នៅឡើយ។ ដូច្នេះ ការដំឡើងមីស៊ីលនុយក្លេអ៊ែររយៈចម្ងាយមធ្យម
នៅក្នុងទឹកដីគុយបា ក្បែរសហរដ្ឋអាមេរិក គឺជាឱកាសល្អមួយឲ្យសហភាពសូវៀតស្វែងរកតុល្យភាពកម្លាំងទ័ព
នុយក្លេអ៊ែរជាមួយនឹងសហរដ្ឋអាមេរិក។
កាំជ្រួចមីស្ស៊ីលនុយក្លេអ៊ែររបស់សូវៀត ប្រភេទ SS-4 ដែលនៅបន្សល់ទុកតាំងនៅប្រទេសគុយបា (រូបថតឯកសារ) |
ហ្វីដែល កាស្រ្តូវិញ យល់ថា ការដំឡើងមីស៊ីលនុយក្លេអ៊ែរនៅលើទឹកដីគុយបា គឺជាមធ្យោបាយដ៏ល្អមួយ ដើម្បីកំញើញអាមេរិកកុំឲ្យបើកការឈ្លានពានទៅលើគុយបាសាជាថ្មី ម្តងទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ
សម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិក វត្តមានមីស៊ីលនុយក្លេអ៊ែរសូវៀតនៅគុយបា ដែលមានចម្ងាយប្រមាណតែជាង ១០០គីឡូម៉ែត្រពីរដ្ឋ Florida គឺជាការគំរាមកំហែងដ៏ធំបំផុត សម្រាប់សន្តិសុខជាតិ
ដែលអាមេរិកត្រូវតែប្រើគ្រប់មធ្យោបាយទាំងអស់ ដើម្បីកម្ចាត់ចោល។
វិបត្តិមីស៊ីលគុយបាក៏បានផ្ទុះឡើង បង្កឲ្យមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នាខាងផ្នែកយោធាយ៉ាងខ្លាំងបំផុត រហូតស្ទើរតែត្រូវផ្ទុះទៅជាសង្រ្គាមនុយក្លេអ៊ែរ
នៅខែតុលា ឆ្នាំ១៩៦២៕